Współczesne zarządzanie, zarówno w ujęciu naukowym, jak i w codziennej praktyce menedżerów całego świata, pełne jest słów wywodzących się z języka japońskiego. Wynika to z inspiracji japońskimi metodami zarządczymi, z których najpopularniejszą jest z pewnością System Produkcji Toyoty jako lean management podbijający kolejne branże i sektory gospodarki. Kaizen, kanban i muda usłyszeć można na co dzień równie dobrze od pracownika Toyoty pod Nagoją, co z ust brygadzisty z firmy produkcyjnej pod Bydgoszczą.

Ryba psuje się od głowy – choć to powiedzenie kojarzone jest z negatywnym wydźwiękiem, zwłaszcza wobec osób, które ową głową są, należy wziąć sobie mocno do serca ich znaczenie. I nie trzeba od razu mówić o zepsutej rybie przez tę głowę. To przestroga, że ty – szef, dyrektor generalny, prezes, naczelny wódz, kapitan – odpowiadasz za wszystko, co dzieje się na pokładzie twojego okrętu. A więc jeśli pracownicy są zadowoleni lub jeśli zadowoleni nie są, jeśli oferujecie produkty najwyższej jakości lub macie problemy z jakością. Jeśli firma osiąga sukcesy lub ponosi porażki. Jeśli chciałeś wdrożyć Lean, ale się nie udało.

Informacja rządzi światem. Jest to widoczne zwłaszcza teraz, kiedy świat cyfrowy ściera się ze światem realnym i oba przenikają się nawzajem. Dzisiaj to informacja decyduje o tym, kto wygrywa wybory, jak będzie kształtował się kurs akcji spółek notowanych na giełdzie, czy konkurencja wyprzedzi nas na rynku itd. To wszystko sprawia, że coraz częściej słyszymy o cyberprzestępstwach, których głównym celem jest kradzież danych. W środowisku gospodarczym wiele informacji jest przetwarzanych i gromadzonych za pomocą arkuszy kalkulacyjnych. Dlatego niezmiernie ważnym aspektem, biorąc po uwagę powyższy wstęp, jest zapewnienie odpowiedniego bezpieczeństwa danych.

Można wymienić cztery podstawowe funkcje zarządzania, czyli: planowanie, organizowanie, przewodzenie oraz kontrolowanie. Moim zdaniem nie bez przyczyny planowanie jest zazwyczaj wymieniane w literaturze fachowej jako pierwsza funkcja. Od jego bowiem efektywności będzie zależało w dużej mierze powodzenie przedsiębiorstwa oraz jego poszczególnych przedsięwzięć (projektów).

Raportowanie i budżetowanie kosztów jednostek organizacyjnych to względnie uniwersalny obszar controllingu finansowego. Zauważalna jest wysoka powtarzalność technik i wzorców pomiędzy firmami niezależnie od branży. Poniższy artykuł podsumowuje praktyki controllingu w obszarze budżetowania kosztów, stanowiąc idealne wprowadzenie do problemu dla firm, które na swej ścieżce rozwoju dochodzą do punktu, w którym odpowiednie planowanie i monitorowanie kosztów staje się nieodzowne.

To, co dzieje się na terenie sklepu, jest końcówką procesu, którego początek zaczyna się w działach badawczo-rozwojowych i projektowych firmy. Kolejnym krokiem jest produkcja poprzedzona określeniem technologii wytwarzania danej grupy produktów o założonym standardzie i wyznaczonej użyteczności dla klienta końcowego.

Obecnie obowiązującym źródłem prawa regulującym zwalczanie nieuczciwej konkurencji jest ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.). Celem tej ustawy jest zapewnienie prawidłowości działania przedsiębiorcy w warunkach wolnej konkurencji i dostępu do rynku na takich samych prawach. Według wspomnianej ustawy praktykami rynkowymi są działania lub zaniechania przedsiębiorcy, sposób postępowania, oświadczenia lub informacje handlowe, w szczególności reklama i marketing bezpośrednio związane z promocją lub nabyciem produktu przez konsumenta¹.

Współczesne podejście do zarządzania wymaga skutecznych narzędzi analizy i dostarczania precyzyjnej informacji. Nie brakuje dzisiaj narzędzi cyfrowych, które w czasie rzeczywistym modelują informacje, prognozują oraz wizualizują wyniki w czasie krótszym niż sekunda. Żaden jednak system nie zastąpi menedżerom zrozumienia źródeł informacji, na podstawie których podejmują codziennie dziesiątki decyzji, niejednokrotnie o strategicznym znaczeniu.