Nowe przepisy o cenach transferowych, obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., wprowadzają pewne ułatwienia w zakresie obowiązków dokumentacyjnych, ale równocześnie zwiększają zakres odpowiedzialności członków zarządów podmiotów
powiązanych z tytułu cen transferowych.

Jak dotąd, rozwój koncepcji rachunków kosztów w dużej mierze był zorientowany na przedsiębiorstwa produkcyjne, gdzie celem rachunku kosztów jest kalkulacja kosztów wytworzenia produktów dla potrzeb ich bilansowej wyceny oraz ustalenia wyniku finansowego. Jednakże działalność firm usługowych jest w znacznym stopniu odmienna i wymaga zastosowania bardziej kompleksowego podejścia do kalkulacji kosztów i rentowności. ORLEN Laboratorium SA, jedna z usługowych spółek grupy kapitałowej PKN ORLEN, wdrożyła zaawansowany zasobowo-procesowy rachunek kosztów i z sukcesem z niego korzysta.

Bezpieczna firma to taka, której zarząd i pracownicy są świadomi, jakich aktywów i wrażliwych informacji są depozytariuszami, znają zagrożenia, jakie niesie walka konkurencyjna, i w konsekwencji wdrożyli niezbędne środki chroniące w sposób skuteczny jej aktywa finansowe oraz inne zasoby materialne i niematerialne. Innymi słowy: to podmiot i ludzie o wysokiej kulturze informacyjnej (korporacyjnej) traktujący priorytetowo kwestie bezpieczeństwa. Jednym z ważnych elementów szeroko rozumianej polityki bezpieczeństwa jest  kontrwywiad gospodarczy, który obok wywiadu jest swoistym fenomenem okresu globalizacji.

Raportowanie i budżetowanie kosztów jednostek organizacyjnych to względnie uniwersalny obszar controllingu finansowego. Zauważalna jest wysoka powtarzalność technik i wzorców pomiędzy firmami niezależnie od branży. Poniższy artykuł podsumowuje praktyki controllingu w obszarze budżetowania kosztów, stanowiąc idealne wprowadzenie do problemu dla firm, które na swej ścieżce rozwoju dochodzą do punktu, w którym odpowiednie planowanie i monitorowanie kosztów staje się nieodzowne.

Kapitał obrotowy netto stanowi wielkość kapitałów stałych (tj. kapitałów długoterminowych obejmujących kapitały własne oraz zobowiązania długoterminowe) angażowanych przez przedsiębiorstwo na sfinansowanie majątku obrotowego. Z punktu widzenia efektywności prowadzonej działalności podmiot gospodarczy powinien dążyć do minimalizacji angażowania własnych środków, jak również obcych długoterminowych w finansowanie majątku obrotowego.

Uzyskanie trwałej przewagi konkurencyjnej i zdobycie większego udziału w rynku jest procesem, który należy rozpatrywać bardziej w kategoriach biegu maratońskiego aniżeli sprintu. Jednorazowo podjęta decyzja o realizacji projektu inwestycyjnego najczęściej nie jest wystarczająca, aby na stałe poprawić swoją pozycję w sektorze. Przedsiębiorstwa muszą na bieżąco monitorować sytuację majątkowo-finansową oraz zmiany zachodzące w branży. Poprzez rozciągnięte w czasie wdrażanie innowacji technologicznych udoskonalają procesy produkcyjne i uzyskują korzyści wyrażone w celach przedsięwzięcia inwestycyjnego.

Wszystkie podmioty, które pozyskują środki pieniężne oraz lokują je na rynku pod postacią różnego rodzaju instrumentów finansowych, powinny dążyć w szczególności do ograniczenia ryzyka poniesienia strat, związanego z niekorzystną zmianą stóp procentowych. Artykuł zawiera przegląd specjalistycznych modeli analizy ze szczególnym uwzględnieniem wad i zalet każdej z nich¹.

W panujących obecnie warunkach globalizacji i szybkiego przepływu informacji naśladownictwo nowych produktów i usług przez konkurentów następuje niezwykle intensywnie. To sprawia, że na rynku funkcjonuje duża liczba produktów o zbliżonych cechach, jakości oraz przeznaczeniu. Wobec tego marka często jest głównym elementem odróżniającym ofertę danego przedsiębiorstwa od konkurentów, co stanowi o jej szczególnym znaczeniu we współczesnym świecie.

Spółki start-upowe, które dopiero rozpoczęły działalność, głównie w sektorze nowych technologii, skupiają się na produktach i usługach, na które w ich mniemaniu jest lub dopiero będzie popyt. Początkowo są finansowane przez założycieli, jednak z uwagi na wysokie koszty ponoszone w pierwszej fazie rozwoju działalności i niskie przychody lub ich brak właściciele szukają dodatkowego finansowania za pośrednictwem venture capital czy „aniołów biznesu”. Firmy te, jak każde inne, bywają przedmiotem wyceny zarówno w celach transakcyjnych, jak i kontrolnych.

Źródłem kosztów agencji są czynności podejmowane przez kierownictwo przedsiębiorstwa – korzystne dla akcjonariuszy, ale sprzeczne z interesem wierzycieli. Chcąc chronić swoje interesy, wierzyciele zawierają umowy z klauzulami ograniczającymi zdolności operacyjne i inwestycyjne firmy.