Obok takich mierników jak wewnętrzna stopa zwrotu (IRR), zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu (MIRR) i zdyskontowany okres zwrotu nakładów inwestycyjnych (DPP), metoda NPV pozwala na ocenę, czy dany projekt jest opłacalny oraz pozwala porównać alternatywne warianty projektów i wybrać najlepszy z nich.
Miara NPV (Net Present Value), czyli wartość obecna netto, jest jedną z najszerzej stosowanych miar oceny efektywności projektów inwestycyjnych. Należy do grupy tzw. wskaźników dyskontowych, które w swojej konstrukcji uwzględniają rachunek pieniądza w czasie oraz do kalkulacji przyjmują tzw. wolne przepływy pieniężne, unikając w ten sposób błędów wynikających z tzw. ułomności danych księgowych. Co do zasady, wskaźniki te powinny obejmować cały okres funkcjonowania przedsięwzięcia.
NPV definiowana jest jako wielkość różnicy między sumą zdyskontowanych stopą kosztu kapitału przyszłych wolnych przepływów pieniężnych netto – planowanych do osiągnięcia w przyszłości – a wartością bieżącą inwestycji ogółem. Najpowszechniej stosowanym wzorem na wartość obecną netto jest:
gdzie:
CFt – przepływy pieniężne związane z funkcjonowaniem przedsięwzięcia w kolejnych latach okresu obliczeniowego,
N – globalne nakłady inwestycyjne (najczęściej uznaje się, że nakłady inwestycyjne ponoszone są w tzw. okresie zerowym, stąd wskaźnik dyskonta równy jest 1),
r – stopa dyskonta,
t – 0, 1, 2... n – kolejne lata.
Pozostałe 89% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
